Spartafıs
Dün gece biraderi sahura kaldırmaya çalışırken kullandığım gaz verici kelimelerden biri de "spartaküs" idi. Valide de bunu duymuş olacak ki beni desteklemek maksadıyle mutfaktan doğru şöyle seslendiğini duydum: "Haydi kalk spartatüs, spartülüs.. aman spartafıs !...". Tabi benim ilgimi çeken en sonuncusu, yani "spartafıs" oldu. Peki neden? Öncelikle ilk iki dil sürçüğü kelimeye göre daha müzikal bir yapıya sahip, kulağa hoş geliyor. Ayrıca büyük sesli uyumu kuralına uygunluğu da cabası. İkinci olarak ikibinyedi yılında Isparta'yla bağlantılı -Sparta'nın bizim Isparta olmadığını biliyorum bu arada- ve sonu fıs'la (s'ler çoğaltılabilir) biten olaylar zinciri yaşamış olmam. Üçüncü olarak bu aralar sıklıkla dinlediğim/izlediğim youtube'daki "this is sparta!" isimli tekno-kolaj parçayı bana anımsatması. Yazının sonunda görüntülü olarak da vermeyi düşünüyorum, bilginize. Nedenler çoğaltılabilir...Ancak bu noktada biraderin halinde