d_b

gündüzleri güvercinleri, akşamüstleri kırlangıçları, geceleri martıları dört dönüyor bu kentin tepesinde. asla boş bırakmıyorlar. yaklaşık iki saat boyunca güllü nargile içtim, bir yüzümü yıkıyım dedim giderken sekiz çiziyodum. başım dört dönüyor bu kentin tepesinde. boş bırakmaya gelmiyorum. haftasonunu evde yaklaşık 34298 adet film izleyerek geçirdim. 4 ekmek arası, bi kase dondurma, sayısını hatırlamadığım bardak kadar çay içtim. güneşe hasret kaldım desem yeridir. "ellerimde, parmak uçlarımda kekremsi bir tat var. biraz da nasıl derler esrik. zihnim yavaşlamış durumda rahvan sekiyor. tettimmeler sokağında kaldırıma oturmuş gibiyim. arkamdan kös sesleri geliyor. oturduğum yerden haliçe bakıyorum. o sırada elinde kök kök misvakla yeşil sarıklı bir adam geçiyor. peşine takılıyorum. bir yokuşa sapıyoruz, iki yanında evler yerine bel bel otlar var. lakin aşağı gitmek yerine yukarı tırmanıyoruz. oldukça dik tepesine yaklaştıkça burnuma fırından yeni çıkmış ekmek kokuları geliyor,

Her gün onlarca şiir yazılıyor, onlarca hikaye, onlarca deneme, onlarca fikr-i sabit, onlarca eleştri ve dahi onlarca ahkam, onlarca serzeniş, onlarca deneme; evet ve de binlerce yanılma. Kişi bildiğini söylüyor, bilmediğini söylüyor, sezdiğini söylüyor, bezdiğini söylüyor, sevdiğini söylüyor, sövdüğünü söylüyor; söyleyebilmek büyük zanaat, eyvallah! Ben bazen bu gruplardayım bazense gruplar altı. Gittikçe daha seyreliyor bu gruplara girişim. Çünkü ciddi şüphelerim var. Varlığa, hakikate, aşka, anlama dair doğru veya yanlış bildiklerim veya bildirilenler...devamlı çizgi çekmek uğraşı, çerçeveler, kanaviçeler, başağrıları, ayak havluları, el sabunları...artık şuna kanaat getirdim: biz, yani insanlar yaşadığımıza inanmıyoruz; her ne şekilde olursa olsun inanmıyoruz. İsteyen istediği gibi, sorduğu soruya göre alsın "yaşamak"tan kastın ne olduğunu, arzu ettiği gibi..inanmıyoruz, inanamıyoruz ve sorular soruyoruz, beyin fırtınaları, zihin cimnastikleri, tefekkürler...tatminsizliği