d_b

Bir takım değişiklikler olacak. Söylemedi demeyin. Boş yere konuşmuyorum. Haberini aldım. Bir takım değişiklikler olacak. Eli kulağında. Evet bu kısa ikazımızdan sonra başları hızlı, sonları ise iki ileri bir geri kıvamında geçen temmuz günlerinden bahsedelim isterseniz. Başka bir mecrada da belirttiğim gibi bu mevsimde hep binalara benzerim. Evet bu kısa hal tercemesinden sonra başları ve sonları gayet hızlı bir kıvamda geçen yıllık izin günlerinden bahsedelim isterseniz. Yaklaşık on günü aşkın bir süredir kaleme kağıda dokunmadan geze geze, göre göre, yata yata vaktimi geçirdim. Neler yapmadım ki? Memleketime gittim. Safranbolu’ya –içinizden “a orada evler var” dediğinizi duyabiliyorum- yani. Geçen seneler olsaydı tepkim "hey orada insanlar da var" olurdu. Ancak, bu sene durum biraz farklı. Şöyle ki; bu sene, kene korkusuna, o gecesi gündüzü turist ve ahalisinin icabetiyle dolup taşan Zağfiranbolu gitmiş, sokaklarında kedilerin ve sansarların, “hatırla maziyi

Baltık denizine mi bakıyor sizin yazlık ? Bu olmalı giriş. Ben de kalmalıyım bir süre orada. Bavulumu hazırlayayım o zaman. Uzaklaşmak üstelik böylesine uzaklaşmak eminim hepimiz iyi olacaktır bayım. Niye bu kadar üzerime geliyorsunuz ki? Bir kaç iyilik istemek, sizin için yaptıklarımdan sonra, ha kusura da bakmayın ama böyle işler bu işler, ayıp mı ? Bavul mu derler yoksa valiz mi bu arada? Soru işaretinden sonra boşluk var mıdır? İçimden bir his söyleyecek çok şeyim olduğunu fısıldıyor kulağıma, bir başka his ise ve elbette şu omzumun içinde fare gibi beni kemiren hem de üflemeyerek, şu ağrı yok mu onlar da boşver uğraşma diyorlar. Gece eve gelirken otobüste, çift katlı bir otobüsün ara merdiveniyle koridoru arasında, iki kişi birden birbirleriyle konuşmaya başladılar. Derya diye bir isim geçiyordu. Biri diğerine Derya abinin oradan mı tanıyorum seni dedi, diğeriyse evet ben de sizi oradan sanırım gibi geveledi. Karşılıklı olarak isimlerini hatırlayamadıkları için pişmanlık belirtip