Bahar şeyleri
"Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını farketmeyişimizdir."
Proust. demiş,
Proust. demiş,
Yorumlar
nedendir bilinmez pek iyi geldi...
eyw.
[derseniz ki sevmek yarar zarar ölçülererek karar verilen bir eylem değildir, aslında bir eylem bile değildir, bir başka, başka türlü bir şeydir. derseniz elbette haklısınızdır...]
proust'un dediği şairane ama tamamen gerçek değil diye düşünüyorum. Cümlenin içinde bazen, belki, genelde gibi bir şeyler olmalıydı. bence.
ya da
karşımızdakinin hisleri kısmını çıkartsak doğru bir tespit gibi geliyor aslında; aşkı büyütür de büyütürüz -eylem gibi değil ama kendi kendini besleyen, hatta tümör gibi- nereden aksettiğini pek de düşünmeden.
cümlenin içinde bazen, belki genelde vb. geçse..bu aşka dair olur mu? diye sorduğumda kendime hayır cevabını alıyorum. Bahsedilen büyüsünün etkisiyle gözleri kamaştıran keskinlikte cümleler kurmaz mıyız? Ben kurarım, evet.
Gerçeklik konusunda sizinle aynı kapıya çıkmaktan başka çarem yok bununla birlikte bu sayfada yer alması tam da bahsettiğiniz şiirselliğinden dolayı metnin.
Allah doğru kişiye aşık olmayı nasib etsin yoksa tamamiyle külfet ve sefalet.
Teşekkürler yorumunuz için.